Por iso
uliamos a óxido
non eramos quen de chegar até os cristais do faro
desexabamos ver a horta do mar
a franxa
ou nadar e chegar á illa
por iso uliamos a brea
a piche negro
a fondo de gamela
os nosos pes abríanse ao contacto co granito
caïamos dereitos
ou en forma de acio
abriamos a tona das augas
por un intre soportabamos o peso do materno
un canto átono
nas dunas
nel
tallamos os músculos da glote
despois
todo desaparece
o salitre o iodo as algas o aceite a intelixencia
as voces de Deus
os vidros vermellos
todo
Chus
Pato
(Premio nacional de poesía 2024)
(traducción al español)
Por eso olíamos a óxido
no éramos capaces de llegar hasta los cristales del faro
deseábamos ver la huerta del mar
la franja
o nadar y llegar a la isla
por eso olíamos a brea
a alquitrán negro
a fondo de barcaza
nuestros pies se abrían al contacto con el granito
caíamos derechos
o en forma de racimo
abríamos la piel de las aguas
por un instante soportábamos el peso de lo materno
un canto átono
en las dunas
en él
tallamos los músculos de la glotis
después
todo desaparece
el salitre el yodo las algas el aceite la inteligencia
las voces de Dios
los vidrios rojos
todo
Chus Pato
Comentarios
Publicar un comentario